به دخت

 




علل غیرپزشکی شب ادراری


علل غیرپزشکی شب ادراری

شب‌ادراری، افزون بر مشکل جسمی و فشار روحی، علل دیگری هم دارد:
1. عمیق بودن خواب: وقتی مثانه از ادرار پر می‌شود، به مغز پیام می‌دهد که بیدار شود و اگر خواب فرزند شما عمیق باشد که به طور معمول ارثی است، مغز این پیام را دریافت نمی‌کند؛

در نتیجه بیدار نمی‌شود و رختخواب خود را خیس می‌کند؛ بنابراین، شما باید او را بیدار کنید. دو بار بیدار کردن با نرمی و عطوفت (دو ساعت بعد از خواب و دو ساعت قبل از بیدار شدن او) کافی است. (برای مشکل عمیق بودن خواب فرزندتان می‌توانید به پزشک مراجعه کنید. این مشکل با دارو قابل حل است.)
2. حساسیت کلیه‌ها: می‌دانید که کلیه‌ها به سرما حساسند و وقتی در معرض سرما قرار می‌گیرند، ادرارسازی آن‌ها بیشتر می‌شود و این ادرارها را به سمت مثانه هدایت می‌کنند و مثانه زودتر از حد معمول پر می‌شود؛ بنابراین، در فصل‌های سرد سال باید دمای اتاق مناسب باشد؛ زیرا ممکن است کودک، پتو را کنار بزند. بهترین کار، پوشش مناسب است که در صورت کم شدن دمای اتاق یا کنار زدن پتو، مشکلی برایش پیش نیاید.
3. ترس از توالت: برخی کودکان، هنگام پر شدن مثانه بیدار می‌شوند؛ اما به جهت ترس از توالت، به دستشویی نمی‌روند. توصیه می‌کنیم با مهربانی به فرزند خود بگویید که هر وقت از خواب بیدار شد و احساس کرد ادرار دارد، شما را هم بیدار کند تا به اتفاق هم به دستشویی بروید.
مهتابی یا چراغ کم‌نوری در مسیر اتاق به دستشویی یا چراغ قوه، از ترس او می‌کاهد. اگر هیچ یک از این راهکارها نتیجه نداد، ناگزیر می‌توانید (به ویژه در صورت دور بودن توالت) تا مدتی از لگن در گوشه حمام یا اتاقش استفاده کنید.
4. تنبلی: گاهی کودک از خواب بیدار می‌شود؛ اما برای رفتن به دستشویی، از بستر خود بیرون نمی‌آید. برای رفع این مشکل، اولاً رخوت و سستی بدن او را از بین ببرید و ثانیاً برای دستشویی رفتن به او کمک کنید تا از بستر خود بیرون آید.
تکان خوردن‌ها و شانه به شانه شدن‌های او نشانه خوبی است که بیدار شده و به دستشویی نیاز دارد.
5. انتقام جویی: کودک ممکن است برای انتقال خشم خود به والدین به جهت اعمال فشار آنان برای انضباط شدید یا عدم تفاهم آنان با هم، بستر خود را خیس کند.
6. وراثت: این مسأله در برخی خانواده‌ها ارثی است و توجه به وضعیت پدر و مادر یا برادر و خواهر بزرگ‌تر در کودکی، این را نشان می‌دهد. بر اساس پژوهش‌ها اگر پدر و مادر، هر دو در کودکی به شب‌ادراری مبتلا بوده‌اند، احتمال دچار شدن کودک هفتاد درصد، و اگر یکی از آن دو دچار بوده، احتمال شب‌ادراری کودک، سی درصد بیشتر از دیگر کودکان خواهد بود.




ارسال نظر
:نام
: اي ميل
: سایت
: نظر شما
: کد امنیتی
 



نام شما : ایمیل دوست شما :