در جلسه‌ی خواستگاری این نکته را به عنوان یک قاعده در نظر داشته باشید که هر کس بیش‌تر صحبت کند طرف مقابل بیش‌تر از او کسب اطلاعات می‌کند. بنابراین اگر کسی بگوید من در جلسه‌ی خواستگاری با زرنگی تمام صحبت می‌کردم، کاملاً در اشتباه است. زرنگی از طرف مقابل بوده است که بیش‌تر شنونده بوده است!

بدیهی است اگر سؤالات کلیدی و خوب مطرح شود، پاسخ‌ها هم تا حدودی می‌تواند نکات و اطلاعاتی را به ما بدهد که بر اساس آن، تصمیم‌گیری صحیح‌تری داشته باشیم.

اما چند نکته:

- اگر طرف مقابلتان از جواب سؤال شما طفره رفت، سؤالتان را به همان شکل در جلسات دیگر و به طرز دیگری در همان جلسه بپرسید.

- اگر از جواب او به سؤالی قانع نشدی، از او بیش‌تر توضیح بخواه تا به نتیجه‌ی دلخواه دست یابی.

- سؤالاتی که دغدغه‌ی فکری تو نیست، یا غیر از آن چیزی که هستی تو را نشان می‌دهد، نپرس.

- سؤالات شما به طور غیرمستقیم نشان‌دهنده‌ی ایده‌ها و تفکّرات شما است که معرّف شما خواهد بود، دقت در سؤالاتی که می‌خواهید از او داشته باشید و سؤالاتی که او از شما می‌پرسد شما را در شناخت بهتر کمک می‌کند.

- از آنچه برای شما یا خانواده‌تان اهمیت دارد، سؤال کن؛ نه مطالبی که به آن اعتقاد نداری زیرا نه تنها به تو کمکی نمی‌کند بلکه باعث سردرگمی می‌شود.

- در مورد مسائلی که در زندگی مشترک برای شما پیش می‌آید از قبیل روابط شما با خانواده‌ی او یا برعکس سؤال کنید.

- از سؤالاتی که در بطن آن جواب نهفته است و طرف با بله و خیر می‌تواند از آن بگذرد پرهیز کنید.

- سؤالات کلی نپرسید؛ مثلاً ایمانتان در چه حدی است؟ این سؤال باید به چند سؤال تقسیم‌بندی شود.

- سؤال‌هایی که جواب آن نیاز به توضیح دارد، تشریحی بپرسید؛ نه به صورت بله و خیر. مثلاً به جای این که بپرسید آیا شما عصبانی می‌شوید؟ سؤال کنید چه موقع عصبانی می‌شوید و موقع عصبانیت چه می‌کنید؟ چون به هر حال همه عصبانی می‌شوند.

- نسبت به جواب‌هایی که می‌دهد، سؤالی طرح کنید تا عمیقاً به نظر او پی ببرید.

- در بعضی سؤالات که احتمال می‌دهید طرف مقابلتان طبق میل شما جواب بدهد، به صورت دیگر بپرسید، به نحوی که جهت‌گیری و نظر شما در سؤال معلوم نشود؛ مثلاً به جای این که بپرسید: وقتی از دست همسرتان عصبانی می‌شوید، چه می‌کنید؟ بپرسید وقتی خواهر یا برادرتان شما را عصبانی می‌‌کنند، چه می‌کنید؟

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی