موضوع چگونگی مصرف در همه‌ی مدیریت‌ها به ویژه مدیریت خانواده از مباحث مهمی است که برنامه‌ریزی اقتصادی مناسبی را می‌طلبد؛ به ویژه آن که در قرن حاضر خواسته‌های اعضای خانواده تحت تأثیر تبلیغات تولیدکنندگان داخلی و خارجی قرار گرفته و مصرف‌گرایی در آنان فزونی یافته است .

موضوع چگونگی مصرف در همه‌ی مدیریت‌ها به ویژه مدیریت خانواده از مباحث مهمی است که برنامه‌ریزی اقتصادی مناسبی را می‌طلبد؛ به ویژه آن که در قرن حاضر خواسته‌های اعضای خانواده تحت تأثیر تبلیغات تولیدکنندگان داخلی و خارجی قرار گرفته و مصرف‌گرایی در آنان فزونی یافته است. و تولیدکنندگان با پر کردن بازار از کالاهای صنعتی، هم‌چنین تبلیغات مبالغه‌آمیز، نیاز کاذبی را در افراد پدید می‌آورند و گرایش به مصرف کالاها به ویژه کالاهای غیرضروری را افزایش می‌دهند .

سفارش‌های اسلامی و ادبی به میانه‌روی در مصرف و قناعت در زندگی
خداوند فرموده است: وَ الَّذِينَ إِذَا أَنفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا وَ كَانَ بَيْنَ ذلِكَ قَوَاماً؛ و آنان چون بخشش کنند، اسراف نمی‌کنند و ناخن‌خشکی نیز نمی‌ورزند و بخشش آنان میان این دو (متعادل) است. (فرقآن، آیه‌ی 67) هم‌چنین  در سوره‌ی لقمان فرموده است: وَ اقْصِدْ فِي مَشْيِكَ؛ در راه رفتن میانه‌روی را رعایت کن. (لقمان، آیه‌ی 19) و نیز خداوند فرموده است: كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لاَ تُسْرِفُوا؛ بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید. (اعراف، آیه‌ی 31)
علی (ع) فرمود: اَلاِسراف مَذمُومٌ فی کُلّ شَیء؛ اسراف در هر چیزی ناپسند است. پیشوای شیعیان هم‌‌چنین فرمود: عَلَیکَ بِالقَصد فِی الاُمُور؛ بر تو باد میانه‌روی در کارها. نیز آن بزرگوار در خطبه‌ی همام می‌فرماید: یکی از نشانه‌های پرهیزگاران این است که پوشاکشان میانه است (افراط و تفریط در زندگی آنان وجود ندارد).
امام رضا (ع) در مورد چگونگی خرج در خانواده فرمود: زیاده‌روی و سخت‌گیری ناپسند است. حد متوسط روش مناسبی است.
حکیم ابوالقاسم فردوسی می‌گوید:
بپوش و بنوش و ببخش و بده        برای دگر روز چیزی بنه
مبادا که در دهر دیر ایستی        مصیبت بود پیری و نیستی
هم‌چنین سعدی در کتاب ارزشمند خود، بوستان، در متعادل بودن در خرج، و توجه به روز تنگ‌‌دستی می‌گوید:
به سالی توان خرمن اندوختن          به یک دم نه مردی بود، سوختن
چو در دست‌تنگی نداری شکیب            نگه دار وقت فراخی، حسیب
به دختر چه خوش گفت بانویِ ده    که روز نوا برگ سختی بنه
همه وقت بردار مشک و سبوی      که پیوسته در ده روان نیست جوی
به دنیا توان آخرت یافتن           به زر، پنجه‌ی شیر برتافتن
به یک بار بر دوستان زر مپاش      وز آسیب دشمن به اندیشه باش
اگر هرچه یابی به کف برنهی         کَفَت وقت حاجت بماند تهی
و در گلستان گوید:
چو دخلت نیست خرج آهسته‌تر کن    که می‌خوانند ملاحان، سرودی
اگر باران به کوهستان نبارد          به سالی دجله گردد، خشک‌رودی

ارسال نظر :نام : اي ميل : سایت : نظر شما : کد امنیتی